Groźba cofnięcia darowizny

Opisany stan sprawy nie wskazuje na to, by stosunki między darczyńcą a obdarowanym popsuły się z racji rażącej niewdzięczności – a jedynie tylko taki stan pozwala mieć obawy, że darowiznę skutecznie można byłoby odwołać. Kodeks cywilny w tej materii stanowi:

„Art. 898. [Odwołanie darowizny z powodu rażącej niewdzięczności]

§ 1. Darczyńca może odwołać darowiznę nawet już wykonaną, jeżeli obdarowany dopuścił się względem niego rażącej niewdzięczności.

§ 2. Zwrot przedmiotu odwołanej darowizny powinien nastąpić stosownie do przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. Od chwili zdarzenia uzasadniającego odwołanie obdarowany ponosi odpowiedzialność na równi z bezpodstawnie wzbogaconym, który powinien się liczyć z obowiązkiem zwrotu”.

Z opisu sprawy zaś wynika, że nigdy w przeszłości nie nastąpiła, ani aktualnie nie ma miejsca kodeksowa rażącą niewdzięczność wymagana do skutecznego odwołania darowizny w myśl art. art. 898 § 1 Kodeksu cywilnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, czym w sensie prawnym jest rażąca niewdzięczność, bo kodeks jej nie definiuje, ale orzecznictwo tak. Otóż przedstawia się to następująco na tle orzecznictwa. Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna, sygn. akt IV CSK 113/2011:

„Rażącą niewdzięczność musi cechować znaczne nasilenie złej woli skierowanej na wyrządzenie darczyńcy krzywdy lub szkody majątkowej. Czynami świadczącymi o rażącej niewdzięczności obdarowanego są: odmówienie pomocy w chorobie, odmowa pomocy osobom starszym, rozpowszechnianie uwłaczających informacji o darczyńcy, pobicia czy ciężkie znieważenia”.

A nawet wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna, sygn. akt IV CSK 172/2012:

„Popełnienie przestępstwa wobec darczyńcy nie stanowi wystarczającej przesłanki, o której mowa w art. 898 § 1 k.c. zwłaszcza w sytuacji, gdy sąd karny orzekając o popełnieniu przestępstwa stwierdził nieznaczny stopień winy i społecznej szkodliwości czynu, w konsekwencji czego postępowanie karne warunkowo umorzy”.

Mając powyższe na uwadze – należy stwierdzić, iż z Państwa strony darczyńca nie jest narażony na taką niewdzięczność, a spełnianie jego zachcianek nie jest Państwa zadaniem – szczególnie gdy jest to osoba posiadająca środki do zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Warto więc w tym przypadku nie tyle wykazać się wrogością, ile asertywnością – odmawiając zdecydowanie, a w oparciu o powyższe przepisy wykazując, że taka odmowa przekazywania pieniędzy nie jest żadną niewdzięcznością.

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.