• Autor: Marcin Sądej
Czy jako producent urządzeń grzewczych elektrycznych mamy obowiązek świadczenia serwisu pogwarancyjnego? Jeśli tak, to przez jaki okres i czy może on być prowadzony tylko i wyłącznie w siedzibie naszej firmy? Czy mamy obowiązek sprzedaży części zamiennych?
Żaden z przepisów nie nakłada na producenta obligatoryjnego obowiązku prowadzenia serwisu pogwarancyjnego. Długość udzielonej gwarancji na dany produkt uzależniona jest tak naprawdę od woli producenta. Przepisy Kodeksu cywilnego stanowią jedynie, że gwarancja nie może być krótsza niż 2 lata. Oczywiście w ramach trwania gwarancji producent ma obowiązek wywiązywać się z obowiązków gwaranta i dokonywać napraw produktów wadliwych. Natomiast prowadzenie serwisu pogwarancyjnego zależy od woli producenta. Naprawa produktu po zakończeniu gwarancji odbywa się w oparciu o umowę o dzieło regulowaną przez Kodeks cywilny.
W kwestii natomiast obowiązku produkowania części zamiennych należy sięgnąć do ustawy o prawie własności przemysłowej. Również w tym przypadku przepisy nie narzucają bezwzględnego obowiązku produkcji części zamiennych na przedsiębiorcę. Pragnę jednak zwrócić uwagę na art. 106(1) wspomnianej ustawy:
„Ochrona z tytułu prawa z rejestracji wzoru nie przysługuje wytworowi, który stanowi część składową wytworu złożonego, używaną do naprawy tego wytworu w taki sposób, by przywrócić mu jego wygląd początkowy. Osoby trzecie mogą korzystać z wytworu, o którym mowa w ust. 1, poprzez jego wytwarzanie, oferowanie, wprowadzanie do obrotu, import, eksport lub używanie wytworu, w którym wzór jest zawarty bądź zastosowany, lub poprzez składowanie takiego wytworu dla takich celów”.
Powyższy przepis to tzw. klauzula napraw. Polega ona na tym, że do napraw produktu, których celem jest przywrócenie jego początkowego wyglądu, można używać części, które nie pochodzą od podmiotu mającego uprawnienia z rejestracji wzoru przemysłowego. Klauzula ta wobec tego może sprawić, iż producent, który zrezygnował z wytwarzania części zamiennych do swoich produktów, utraci udział w rynku na rzecz producentów nieoryginalnych części, którzy ze względu na zapotrzebowanie będą produkować zamienniki.
Kolejny ważny przepis to art. 82 Prawa własności przemysłowej, mówiący o tzw. licencji przymusowej.
„Urząd Patentowy może udzielić zezwolenia na korzystanie z opatentowanego wynalazku innej osoby (licencja przymusowa), gdy:
1) jest to konieczne do zapobieżenia lub usunięcia stanu zagrożenia bezpieczeństwa Państwa, w szczególności w dziedzinie obronności, porządku publicznego, ochrony życia i zdrowia ludzkiego oraz ochrony środowiska naturalnego;
2) zostanie stwierdzone, że patent jest nadużywany w rozumieniu art. 68, lub
3) zostanie stwierdzone, że uprawniony z patentu udzielonego z wcześniejszym pierwszeństwem (patentu wcześniejszego) uniemożliwia, nie godząc się na zawarcie umowy licencyjnej, zaspokojenie potrzeb rynku krajowego przez stosowanie opatentowanego wynalazku (patent zależny), z którego korzystanie wkraczałoby w zakres patentu wcześniejszego; w tym przypadku uprawniony z patentu wcześniejszego może żądać udzielenia mu zezwolenia na korzystanie z wynalazku będącego przedmiotem patentu zależnego (licencja wzajemna)”.
W świetle powyższego Urząd Patentowy może wydać licencje podmiotowi, który chce produkować produkty innego przedsiębiorcy chronione przepisami o własności przemysłowej. Taką licencję można uzyskać, gdy pierwotny producent nadużywa swoich praw na rynku. Przez nadużycie praw rozumie się m.in. brak zaspokojenia zapotrzebowania na rynku poprzez niedostateczną ilość części zamiennych.
Zatem jeżeli Pana produkt korzysta z ochrony prawa własności i nie będzie Pan produkował dostatecznej ilości części zamiennych, inny przedsiębiorca może wystąpić do Urzędu Patentowego o wydanie licencji na tenże produkt z uwagi na brak zaspokajania zapotrzebowania klientów na rynku na części zamienne do tego produktu.
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
O autorze: Marcin Sądej
Prawnik, absolwent Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, ukończone studia podyplomowe z zakresu Przeciwdziałania Przestępczości Gospodarczej i Skarbowej oraz z zakresu Rachunkowości i Rewizji Finansowej. Współpracuje z kancelariami doradców podatkowych oraz biurami rachunkowymi. Na co dzień zajmuje się obsługą prawną spółek handlowych. Publikuje artykuły o tematyce podatkowej. Udziela porad z zakresu prawa podatkowego, handlowego oraz cywilnego.