Darowizna nieruchomości przed zaciągnięciem kredytu

Podstawę prawną opinii stanowią przepisy Kodeksu cywilnego (K.c.), Kodeksu postępowania cywilnego (K.p.c.) oraz Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (K.r.o.).

Istotnym w sprawie jest przepis art. 528 K.c., zgodnie z którym – jeżeli wskutek czynności prawnej dokonanej przez dłużnika z pokrzywdzeniem wierzycieli osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową bezpłatnie, wierzyciel może żądać uznania czynności za bezskuteczną, chociażby osoba ta nie wiedziała i nawet przy zachowaniu należytej staranności nie mogła się dowiedzieć, że dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli. A także treść przepisu art. 529 K.c., zgodnie z którym – jeżeli w chwili darowizny dłużnik był niewypłacalny, domniemywa się, iż działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli. To samo dotyczy wypadku, gdy dłużnik stał się niewypłacalny wskutek dokonania darowizny.

Mając to na uwadze, można stwierdzić, że istotne znaczenie ma fakt, iż nieruchomość przeniesiona została na Panią przez kredytobiorcę przed kilkoma laty, przed zaciągnięciem zobowiązania. Innymi słowy, nie może być mowy o działaniu ze świadomością pokrzywdzenia wierzyciela, albowiem na moment darowania nieruchomości na rzecz Pani nie było wierzyciela. Co więcej, jak mniemam, wierzyciela nie było nawet w planach. Trudno bowiem uznać, że ktoś przygotowywał się do zaciągnięcia kredytu przed kilka laty, a przygotowania te polegały na wyzbyciu się majątku. Kredytodawca miał zatem pełną świadomość, jaka jest sytuacja materialna kredytobiorcy.

Wyraźnie podkreślić należy, iż „niewypłacalność dłużnika musi istnieć w chwili wydania przez Sąd orzeczenia o uznaniu czynności za bezskuteczną; nie można też mówić o niewypłacalności dłużnika, jeżeli mimo dokonania przez niego czynności prawnej pozostały majątek wystarcza na pokrycie długów, albo jeżeli na podstawie tej czynności, lub nawet niezależnej od niej, do majątku dłużnika weszły inne wartości, np. w wyniku umowy zamiany lub późniejszego obdarowania dłużnika przez inną osobę.”*.

Mając na uwadze powyższe, nie wyobrażam sobie kwestionowania przeniesienia najpierw na Panią, a późnij przez Panią na rzecz męża prawa własności nieruchomości. Czynność tak nie miała bowiem żadnego związku z późniejszymi problemami finansowymi dłużnika pierwotnego, jakim jest kredytobiorca.

* Gurgul Stanisław, artykuł, Rzeczpospolita, PCD.1997.9.18

Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej  ▼▼▼