Szkody powstałe na skutek nieprawidłowo wykonanej usługi

Możliwe rozwiązania sytuacji

Może Pan:

• zawiadomić urząd skarbowy o niewystawieniu faktury przez wykonawcę,
• zawiadomić prokuraturę o oszustwie – wyłudzeniu – skoro nie podłączyli jednego z mieszkań, nie wywiązali się z umowy,
• wytoczyć im sprawę cywilną o odszkodowanie za niewywiązanie się z umowy.

Zawiadomienie urzędu skarbowego

Zgodnie z art. 20 ust. 3 ustawy o PIT, który stanowi, że „wysokość przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych ustala się na podstawie poniesionych przez podatnika w roku podatkowym wydatków i wartości zgromadzonego w tym roku mienia, jeżeli wydatki te i wartości nie znajdują pokrycia w mieniu zgromadzonym przed poniesieniem tych wydatków lub zgromadzeniem mienia, pochodzącym z przychodów uprzednio opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania. Organ podatkowy w toku postępowania kontrolnego ustala wysokość nieujawnionych dochodów na podstawie poniesionych w roku podatkowym wydatków w relacji do zgromadzonego mienia, czyli zadeklarowanego dochodu”.

Tym bardziej, jeśli doniesie Pan o braku wystawionej faktury za pewien zakres robót, na pewno uprzykrzy im Pan życie kontrolą skarbową. Donos powinien być podpisany. Inaczej urząd skarbowy może nie wszcząć kontroli.

Zawiadomienie prokuratury o oszustwie

Tu będzie trzeba wykazać, że wykonawca działał w sposób nakierowany na niewykonanie usługi. Oszustwo w rozumieniu przepisu może być bowiem występkiem popełnionym tylko umyślnie, z zamiarem bezpośrednim, kierunkowym, obejmującym cel i sposób działania. Nie każda nierzetelna realizacja umowy cywilnoprawnej może stanowić przestępstwo stypizowane w art. 286 § 1 Kodeksu karnego.

Odszkodowanie za niewywiązanie się z umowy

Tu może Pan zyskać najwięcej. Art. 471 Kodeksu cywilnego [Odpowiedzialność ex contractu] „Dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi”.

Przyjęcie odpowiedzialności wykonawcy na zasadzie art. 471 Kodeksu cywilnego nie jest uzależnione od udowodnienia przez stronę powodową, że nienależyte wykonanie zobowiązania jest następstwem okoliczności, za które pozwany ponosi odpowiedzialność. To na pozwanym, który zamierza uwolnić się od odpowiedzialności, spoczywa ciężar udowodnienia, że nienależyte wykonanie przez niego zobowiązania było następstwem okoliczności, za które nie ponosi on odpowiedzialności.

„Co do zasady w sytuacji niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania wierzycielowi służy w pierwszej kolejności roszczenie o wykonanie zobowiązania w naturze, zgodnie z zasadą realnego wykonania zobowiązania. Tak długo więc, jak strony łączy więź zobowiązaniowa, a świadczenie jest możliwe do spełnienia – wierzycielowi przysługuje przede wszystkim roszczenie o spełnienie świadczenia przez dłużnika zgodnie z treścią zobowiązania, przy czym może on także celem wymuszenia wykonania zobowiązania skorzystać z drogi sądowej, jak również może dochodzić swoich roszczeń w postępowaniu egzekucyjnym. Zakres przewidzianego w art. 471 Kodeksu cywilnego roszczenia odszkodowawczego nie obejmuje umówionego świadczenia, jeżeli może być skutecznie dochodzone” (uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 12 czerwca 2013 roku, sygn. akt I ACa 1558/12).

„Odszkodowanie za nienależyte wykonanie umowy, dochodzone na podstawie art. 471 Kodeksu cywilnego, jest świadczeniem mającym powetować szkodę spowodowaną niewłaściwym działaniem bądź zaniechaniem dłużnika. Jest to roszczenie o innym charakterze niż roszczenie o wykonanie umowy. Ma na celu wyrównanie uszczerbku wywołanego nieprawidłowym zachowaniem kontrahenta, a nie wymuszenie na nim wykonania zobowiązania zgodnie z treścią umowy. Obowiązek naprawienia szkody obejmuje jej całość, w tym także uszczerbek wywołany nieotrzymaniem należnych świadczeń we właściwym czasie, w wypadku świadczeń pieniężnych obejmujący także odsetki należne za opóźnienie” (wyrok SN z dnia 16 kwietnia 2008 roku, sygn. akt V CSK 515/07).

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.