Uszkodzenie samochodu w leasingu na urlopie - zwrot kosztów powrotu do domu

Przez czas trwania leasingu właścicielem pojazdu pozostaje leasingodawca. W razie uszkodzenia bądź zniszczenia pojazdu, to w jego majątku powstaje szkoda. Leasingobiorca zasadniczo nie doznaje uszczerbku w majątku, a więc nie przysługuje mu roszczenie o naprawienie szkody w pojeździe. Odszkodowanie z tego tytułu należy się wyłącznie leasingodawcy.  Tak więc leasingobiorcy nie przysługuje status poszkodowanego. Wyjątkiem są poniesione przez leasingobiorcę koszty zabezpieczenia pojazdu czy koszty najmu pojazdu zastępczego. Lub konieczność zapewnienia sobie innego transportu do domu.

Wydatki te powodują uszczerbek w majątku leasingobiorcy, który pozostaje w związku przyczynowym z uszkodzeniem pojazdu. Dlatego ubezpieczyciel winien je zwrócić leasingobiorcy. Konieczne jest oczywiście zgłoszenie roszczenia do ubezpieczyciela.

Według art. 822 § 1 Kodeksu cywilnego powstanie obowiązku zapłaty przez zakład ubezpieczeń (ubezpieczyciela) odszkodowania z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakłada powstanie odpowiedzialności ubezpieczonego, czyli samego ubezpieczającego lub osoby, na której rzecz ubezpieczający zawarł umowę ubezpieczenia, za szkody wyrządzone osobom trzecim. Zobowiązanie do zapłaty odszkodowania z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ma więc ze swej istoty charakter akcesoryjny. Tylko zatem wtedy, gdy ubezpieczony stanie się zgodnie z przepisami prawa cywilnego odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną osobie trzeciej, dojdzie do powstania odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń wobec tej osoby z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Zakres odpowiedzialności ubezpieczonego wobec osoby trzeciej wyznacza co do zasady zakres odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (co do akcesoryjnego charakteru ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej por. np. uzasadnienie uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 22 kwietnia 2005 r., sygn. akt III CZP 99/2004).

Wskazany wyżej, wynikający w sposób oczywisty z art. 822 § 1, akcesoryjny charakter zobowiązania ubezpieczyciela z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej potwierdzają w odniesieniu do obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych przepisy art. 23, 34, 35 i 36. W myśl tych przepisów na podstawie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, do której zawarcia obowiązany jest posiadacz bezpośrednio eksploatujący pojazd (por. uzasadnienie uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 22 kwietnia 2005 r., sygn. akt III CZP 99/2004), zakład ubezpieczeń jest zobowiązany, w granicach ustalonej sumy gwarancyjnej, do zapłaty odszkodowania za szkodę na osobie lub w mieniu wyrządzoną w związku z ruchem pojazdu, objętą odpowiedzialnością posiadacza (na podstawie art. 436 § 1 zdanie pierwsze lub art. 436 § 1 zdanie drugie Kodeksu cywilnego) albo kierowcy (na podstawie art. 415).

Osobą trzecią, wobec której zakład ubezpieczeń odpowiada z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, jest więc poszkodowany w związku z ruchem pojazdu, mający deliktowe roszczenie o naprawienie szkody do posiadacza lub kierowcy.

W ramach umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów ubezpieczyciel przejmuje całość zobowiązań odszkodowawczych ubezpieczającego, w tym także z tytułu odsetek od kwoty należnego zadośćuczynienia i odszkodowania, od momentu, kiedy roszczenia te stały się wymagalne od sprawcy szkody. Według mnie jest to zasadne roszczenie.

Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej  ▼▼▼