Kiedy ulega przedawnieniu zwrot zaliczki za usługę?

Termin przedawnienia zaliczki

Zaliczka to część należności wpłacana z góry, którą po wykonaniu umowy zalicza się na poczet wynagrodzenia lub ceny. Kwestia przedawnienia roszczeń wynikających z umowy zlecenia przedstawia się następująco. Roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu w terminach ogólnych, o których mowa w art. 118 Kodeksu cywilnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

Zgodnie z art. 118 Kodeksu cywilnego „jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata”.

Przedawnienie zaliczki za usługę

Przy umowie-zlecenia ustawodawca ustanowił przepis szczególny, który odmiennie reguluję kwestię przedawnienia niektórych roszczeń wynikających z umowy zlecenia. Chodzi tutaj o art. 751 Kodeksu cywilnego, który stanowi:

„Art. 751. Z upływem lat dwóch przedawniają się:

1) roszczenia o wynagrodzenie za spełnione czynności i o zwrot poniesionych wydatków przysługujące osobom, które stale lub w zakresie działalności przedsiębiorstwa trudnią się czynnościami danego rodzaju; to samo dotyczy roszczeń z tytułu zaliczek udzielonych tym osobom;

2) roszczenia z tytułu utrzymania, pielęgnowania, wychowania lub nauki, jeżeli przysługują osobom trudniącym się zawodowo takimi czynnościami albo osobom utrzymującym zakłady na ten cel przeznaczone”.

W art. 751 pkt 1 Kodeksu cywilnego mowa jest o roszczeniach o wynagrodzenie oraz o zwrot wydatków przysługujących przyjmującym zlecenie (zleceniobiorcom), którzy zawodowo trudnią się czynnościami danego rodzaju (prowadzą przedsiębiorstwo i w zakresie tej działalności zawarli umowę zlecenia). Dwuletni termin przedawnienia dotyczy również roszczeń dających zlecenie (zleceniodawców) z tytułu zaliczek danych tym osobom.

Wszelkie inne roszczenia wynikające ze stosunku zlecenia przedawniają się w terminach ogólnych, o których mowa w powołanym wyżej art. 118 Kodeksu cywilnego.

Przerwanie biegu przedawnienia

Natomiast jeśli chodzi o przerwanie biegu przedawnienia, to sprawę tę reguluje art. 123 kodeksu cywilnego. I tak  bieg przedawnienia przerywa się: 

1. przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia;
2. przez uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie przysługuje,
3. przez wszczęcie mediacji.

Po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo. W razie przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym albo przez wszczęcie mediacji, przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone.

Natomiast roszczenia stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sądu polubownego, jak również roszczenie stwierdzone ugodą zawartą przed sądem albo przed sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd przedawniają się z upływem 10 lat, chociażby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenia okresowe należne w przyszłości ulega przedawnieniu trzyletniemu.

Odnosząc powyższe do treści Pana pytania należy stwierdzić, iż bieg przedawnienia zostanie przerwany z datą wpływu pozwu do sądu.

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.