Uzupełnienie dokumentów po złożeniu apelacji

Błąd – brak zarzutu w apelacji

Bez wątpienia Pani sytuacja jest ciężka, aczkolwiek nie beznadzieja. Wskazuje Pani w treści pytania na błędnie ustalony stan faktyczny. De facto zarzut taki winien brzmieć następującą: „zarzucam błąd w ustaleniach faktycznych polegający na …………………… ”. W chwili obecnej, z uwagi na niezawarcie tegoż zarzutu w apelacji, konieczne będzie posiłkowanie się zarzutami, które już w sprawie zostały postawione. Zachodzi pytanie, dlaczego doszło do błędu w ustaleniach faktycznych. Czy błąd ten choćby w minimalny sposób można podciągnąć pod ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego, tj. pod zarzut naruszenia przepisów prawa procesowego, tj. art. 233 Kodeksu postępowania cywilnego?

Doprecyzowanie zarzutów z apelacji

Co do zasady błąd w ustaleniach stanu faktycznego jest osobnym zarzutem od naruszenia prawa procesowego lub prawa materialnego, ale mając na uwadze, iż apelacja została już złożona musi się Pani ratować i próbować wskazywać na zarzut naruszenia art. 233. Na Pani miejscu wskazywałbym na dowolną, a nie swobodną ocenę dowodów, która w swej konsekwencji doprowadziła do błędu w ustaleniach stanu faktycznego.

Jako przykład można wskazać pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy. Zgodnie z tezą wyrażoną w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 14 grudnia 2006 r., sygn. I UK 161/06, „granice swobodnej oceny dowodów wyznaczają: obowiązek wyprowadzenia przez sąd z zebranego materiału dowodowego wniosków logicznie prawidłowych, ramy proceduralne, poziom świadomości prawnej sędziego oraz dominujące poglądy na sądowe stosowanie prawa. Swobodna ocena dowodów dokonywana jest przez pryzmat własnych przekonań sądu, jego wiedzy i posiadanego zasobu doświadczeń życiowych. Uwzględnia wymagania prawa procesowego oraz reguły logicznego myślenia, według których sąd w sposób bezstronny, racjonalny i wszechstronny rozważa materiał dowodowy jako całość, dokonuje wyboru określonych środków dowodowych i – ważąc ich moc oraz wiarygodność – odnosi je do pozostałego materiału dowodowego”.

Reasumując, należałoby wysłać pismo w ślad za apelację, w którego treści wszywałaby Pani na doprecyzowanie zarzutu naruszenia art. 233. Proszę pamiętać, by pismo wysłać w dwóch egzemplarzach.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego - Dz.U. 1964 nr 43 poz. 296
2. Wyroku Sądu Najwyższego z dnia 14 grudnia 2006 r., sygn. I UK 161/06

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.