• Autor: Mateusz Rzeszowski
Oddałem sportowy samochód do naprawy u elektryka samochodowego. Dziś mechanik oddał jej samochód cały rozgrzany, z paliwem na rezerwie, a było pół zbiornika, gdy go oddawałem. Gdy zadzwoniłem do niego zapytać, gdzie nim jeździł, zaczął się jąkać i nie potrafił konkretnie wyjaśnić tej sytuacji. Nadmieniam, iż usterka to były świecące się światła po zamknięciu samochodu, czyli usterka do zrobienia na miejscu. Czy mechanik ma prawo jeździć samochodem oddanym do naprawy, gdzie chce, bez dokumentów i narażać mnie na straty, bo chce przejechać się szybkim samochodem? Co mam teraz zrobić?
Jak wynika z przesłanego opisu stanu faktycznego, do przeprowadzenia naprawy nie było konieczne korzystanie z samochodu, być może poza jego przeparkowaniem. W takim przypadku mechanik nie miał prawa jeździć powierzonym mu pojazdem ponad cel, jakim było przeprowadzenie naprawy.
Opisane zachowanie mechanika narusza normy karne, a mianowicie Kodeksu wykroczeń oraz Kodeksu karnego. Mamy bowiem w opisanym przypadku do czynienia z dopuszczeniem się samowolnego użycia cudzej rzeczy, jak również przywłaszczeniem zużytego w czasie jazdy paliwa. Zacznę od pierwszego z tych czynów. Zgodnie z art. 127 Kodeksu wykroczeń:
„§ 1. Kto samowolnie używa cudzej rzeczy ruchomej, podlega karze grzywny albo nagany.
§ 2. Ściganie następuje na żądanie pokrzywdzonego”.
Nie budzi wątpliwości, że w omawianym stanie faktycznym doszło do użycia samochodu wbrew Pańskiej woli i bez Pańskiej wiedzy. W takiej sytuacji przysługuje Panu możliwość zgłoszenia takiego działania na policję i żądania ukarania sprawcy. Może budzić wątpliwości, czy do omawianego przypadku nie powinien mieć zastosowania art. 289 § 1 Kodeksu karnego, zgodnie z którym: „kto zabiera w celu krótkotrwałego użycia cudzy pojazd mechaniczny, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5”.
Cytowany przepis mówi jednak o zaborze pojazdu, a więc ma zastosowanie jedynie w przypadku bezprawnego wyjęcia rzeczy z władztwa dotychczasowego posiadacza. Pan natomiast przekazał pojazd do warsztatu dobrowolnie. Jak czytamy w komentarzu do art. 298, „nie realizuje znamion zaboru właściciel warsztatu, który przekazanego mu pojazdu używa dla celów prywatnych” (J. Lachowski, Wolters Kluwer, 2016). Stąd zastosowanie powinien znaleźć raczej art. 127 Kodeksu wykroczeń.
Kolejnym problemem jest zużycie paliwa w Pana samochodzie przez pracownika warsztatu. Wydaje się, że w takiej sytuacji możemy mówić o przywłaszczeniu cudzego mienia przez osobę której zostało ono powierzone, tj. z wypełnieniem przesłanek art. 284 § 2 Kodeksu karnego (ewentualnie §3):
„Art. 284
§ 1. Kto przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą lub prawo majątkowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Kto przywłaszcza sobie powierzoną mu rzecz ruchomą, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 3. W wypadku mniejszej wagi lub przywłaszczenia rzeczy znalezionej, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
§ 4. Jeżeli przywłaszczenie nastąpiło na szkodę osoby najbliższej, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego”.
Mechanik przywłaszczył sobie należące do Pana paliwo, ponieważ dysponował nim jak właściciel, skoro doprowadził do jego zużycia i nie uzupełnił go. Co więcej, pojazd wraz z paliwem został mu powierzony, stąd możliwość poniesienia surowszej odpowiedzialności, o której mowa w § 2 cytowanego przepisu.
Należy jednocześnie zauważyć, iż zgodnie z art. 10 § 1 Kodeksu wykroczeń jeżeli czyn będący wykroczeniem wyczerpuje zarazem znamiona przestępstwa, orzeka się za przestępstwo i za wykroczenie. Co za tym idzie, mechanik może ponieść równoczesną odpowiedzialność zarówno za czyn z art. 127 Kodeksu wykroczeń, jak i z art. 284 Kodeksu karnego.
Niezależnie od strony karnej całej sprawy nie budzi wątpliwości, że działanie mechanika naraziło Pana na szkodę majątkową, co najmniej w zakresie kosztów zużytego paliwa. Jeśli dodatkowo doszło do jakiś uszkodzeń na skutek jego działań, to te także mogą stanowić podstawę roszczeń odszkodowawczych z Pana strony. Roszczenie takie powinno być oparte na ogólnych przesłankach odpowiedzialności umownej z art. 471 Kodeksu cywilnego: „dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi”.
W opisanej przez Pana sprawie doszło do nienależytego wywiązania się z zawartej umowy naprawy samochodu i poniósł Pan z tego tytułu szkodę materialną. Naprawa nie miała bowiem obejmować swobodnego korzystania z powierzonego samochodu, zaś zużycie paliwa naraziło Pana na straty. W związku z powyższym może żądać Pan w oparciu o cytowany przepis, zapłaty odszkodowania, w wysokości równej poniesionej przez Pana szkodzie.
Dalszy przebieg sprawy należy tak naprawdę wyłącznie do Pana. Może ograniczyć się Pan jedynie do żądania wyrównania poniesionej szkody (najlepiej wezwanie takie skierować na piśmie) lub też zdecydować się jednocześnie na wszczęcie postępowania karnego i zawiadomić o sprawie policję.
Mechanik nie ma prawa bez zgody właściciela korzystać z samochodu oddanego do naprawy. Jeśli pojazd został użyty bez pozwolenia, może to stanowić wykroczenie lub nawet przestępstwo, zwłaszcza gdy doszło do narażenia właściciela na straty, takie jak zużycie paliwa czy zwiększone zużycie części. W takiej sytuacji warto domagać się wyjaśnień, rekompensaty, a w razie potrzeby zgłosić sprawę na policję. Właściciel pojazdu powinien czuwać nad swoimi prawami i egzekwować odpowiedzialność serwisu za wszelkie nadużycia.
Jeśli masz wątpliwości dotyczące prawnych aspektów korzystania z Twojego samochodu przez mechanika lub chcesz dochodzić swoich praw, skorzystaj z profesjonalnych porad prawnych online. Oferujemy szybkie i rzetelne konsultacje, analizę Twojej sytuacji oraz pomoc w przygotowaniu pism i zgłoszeń. Skontaktuj się z nami, a pomożemy Ci skutecznie dochodzić swoich praw i zabezpieczyć Twoje interesy.
1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93
2. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny - Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553
3. Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń - Dz.U. 1971 nr 12 poz. 114
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
O autorze: Mateusz Rzeszowski
Absolwent prawa na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Specjalizuje się w prawie zamówień publicznych oraz obsłudze prawnej firm. Zajmuje się również sporządzaniem projektów umów, uchwał, regulaminów, polityk oraz innych aktów. Jednocześnie, posiada także szerokie zainteresowania w innych dziedzinach prawa, pozwalające na udzielanie porad w zróżnicowanych stanach faktycznych i prawnych.
Zapytaj prawnika