Nieobecność na posiedzeniu pojednawczym – konsekwencje i możliwości obrony

Rozprawa w sprawie ugody

Postępowanie pojednawcze, wszczynane wnioskiem o zawezwanie do próby ugodowej, regulują trzy przepisy Kodeksu postępowania cywilnego:

„Art. 184.

Sprawy cywilne, których charakter na to zezwala, mogą być uregulowane drogą ugody zawartej przed wniesieniem pozwu. Sąd uzna ugodę za niedopuszczalną, jeżeli jej treść jest niezgodna z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

Art. 185.

§ 1. O zawezwanie do próby ugodowej - bez względu na właściwość rzeczową - można zwrócić się do sądu rejonowego ogólnie właściwego dla przeciwnika. W wezwaniu należy oznaczyć zwięźle sprawę.

§ 2. Postępowanie pojednawcze przeprowadza sąd w składzie jednego sędziego.

§ 3. Z posiedzenia sporządza się protokół, a jeżeli doszło do ugody jej osnowę wciąga się do protokołu albo zamieszcza w odrębnym dokumencie stanowiącym część protokołu i stwierdza podpisami stron. Niemożność podpisania ugody sąd stwierdza w protokole.

Art. 186.

§ 1. Jeżeli wzywający nie stawi się na posiedzenie, sąd na żądanie przeciwnika włoży na niego obowiązek zwrotu kosztów wywołanych próbą ugodową.

§ 2. Jeżeli przeciwnik bez usprawiedliwienia nie stawi się na posiedzenie, sąd na żądanie wzywającego, który wniósł następnie w tej sprawie pozew, uwzględni koszty wywołane próbą ugodową w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie”.

Postępowanie o zawezwanie do próby ugodowej sprowadza się zatem do tego, że strony stawiają się na posiedzenie i albo ustalają treść ugody zawieranej następnie przed sądem, albo stwierdzają, że ugody nie zawierają. Pana stanowisko w sprawie może ograniczyć się zatem tylko do oświadczenia, że nie zgadza się Pan na zawarcie zaproponowanej ugody. Nie trzeba przy tym dowodzić braku racji drugiej strony.

Brak obecności na rozprawie i konsekwencje

Przepis art. 186 reguluje, iż jeśli to wzywający nie stawi się na posiedzenie o zawezwanie do próby ugodowej (w Pana sytuacji – druga strona), na Pana wniosek sąd może na niego włożyć obowiązek zwrotu kosztów postępowania wywołanych próbą ugodową. W razie zatem, gdyby Pan się stawił, a nie stawiła się druga strona, może Pan żądać zasądzenia poniesionych kosztów (gdyby za Pana stawił się pełnomocnik – kosztów zastępstwa procesowego).

Usprawiedliwiona nieobecność

Jednakże w przypadku Pana niestawiennictwa podobnego orzeczenia się nie wydaje. Do Pana uznania należy, czy chce się Pan stawić, czy też nie. Jedynym skutkiem Pana niestawiennictwa będzie, w razie wniesienia pozwu w sprawie, obciążenie Pana kosztami postępowania pojednawczego, jeśli w pozwie taki wniosek zostanie złożony. Taki skutek następuje tylko w razie nieusprawiedliwionego Pana niestawiennictwa. Gdyby zatem przed posiedzeniem wysłał Pan do sądu pismo, że nie stawia się Pan z powodu choroby i przedkłada zwolnienie lekarskie, prosząc o usprawiedliwienie nieobecności oraz że oświadcza Pan, iż nie zgadza się na zawarcie ugody na podanych warunkach, postępowanie winno się skończyć bez wydawania jakichkolwiek orzeczeń, a w przyszłości może Pan bronić się przed koniecznością poniesienia jego kosztów podaniem usprawiedliwienia. Sąd sporządzi protokół, w którym uczyni wzmiankę o niezawarciu ugody.

Koszty postępowania pojednawczego

Do kosztów  postępowania pojednawczego, którymi sąd mógłby Pana obciążyć, należy koszt wniosku o zawezwanie do próby ugodowej (40 zł, gdy wartość przedmiotu sporu nie przekracza 10 000 zł, oraz 300 zł, gdy wartość przedmiotu sporu przekracza 10 000 zł albo chodzi o prawo niemajątkowe, por. art. 23 pkt 3 i art. 24 ust. 1 pkt 5 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych) oraz – jeśli wnioskujący wystąpił z profesjonalnym pełnomocnikiem – koszty zastępstwa procesowego w wysokości 240 zł (§ 8 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu). Podam, że zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 26 lutego 2014 r., sygn. akt III CZP 117/13, w postępowaniu pojednawczym sąd ustala wynagrodzenie pełnomocnika na podstawie stawki minimalnej stosowanej do postępowania nieprocesowego dla spraw niewymienionych odrębnie. Aktualnie taka stawka, jak wskazałam powyżej, wynosi właśnie 240 zł.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego - Dz.U. 1964 nr 43 poz. 296
2. Ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych - Dz.U. 2005 nr 167 poz. 1398
3. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 26 lutego 2014 r., sygn. akt III CZP 117/13

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.