• Data: 2022-02-14 • Autor: Izabela Nowacka-Marzeion
Pytanie dotyczy prawa mieszkaniowego, a dokładniej bonifikaty po wykupie mieszkania komunalnego. Wykupiłem mieszkanie komunalne od gminy z zastosowaniem bonifikaty 90% (art. 68 ustawy o gospodarce nieruchomościami). Po upływie 3 lat wyprowadziłem się z tego mieszkania do innego lokalu niebędącego moją własnością. W mieszkaniu, które wykupiłem, pozostali moi rodzice. Rodzice ponoszą koszty utrzymania lokalu. Czy narusza to w jakiś sposób zasady przyznawania bonifikaty? Staram się teraz o wykreślenie hipoteki z księgi wieczystej i gmina pyta m.in., kto zamieszkiwał lokal i kto opłacał rachunki.
Art. 68 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami (w skrócie u.g.n.) przewiduje, że jeżeli nabywca nieruchomości zbył nieruchomość lub wykorzystał ją na inne cele niż cele uzasadniające udzielenie bonifikaty (tj. cele mieszkaniowe), przed upływem 10 lat, a w przypadku nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny przed upływem 5 lat, licząc od dnia nabycia, jest zobowiązany do zwrotu kwoty równej udzielonej bonifikacie po jej waloryzacji. Zwrot następuje na żądanie właściwego organu.
Obowiązek zwrotu powstaje oczywiście tylko w sytuacji, gdy nastąpiło wykorzystanie nieruchomości na inny cel niż cel, na jaki została udzielona bonifikata, nastąpiło przed upływem 10 lat, a w przypadku nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny – przed upływem lat 5, licząc od dnia pierwotnego nabycia (art. 68 ust. 2b u.g.n.).
Literalne brzmienie przepisu art. 68 ust. 2a pkt 5a ustawy o gospodarce nieruchomościami wskazuje, że „warunkiem koniecznym do zwolnienia nabywcy z obowiązku zwrotu bonifikaty jest zakup innego lokalu mieszkalnego”, a ustawa milczy, by w nowym lokalu stworzyć centrum życiowe. Jednak niestety orzecznictwo przemawia na Pana niekorzyść.
Zważenia wymaga, że celem nabycia lokalu mieszkalnego od gminy było stworzenie Panu – wynajmującemu ten lokal – możliwości nabycia lokalu mieszkalnego z bonifikatą stanowi realizację wskazanej w art. 75 ust. 1 Konstytucji polityki władz publicznych, sprzyjającej zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych obywateli i popierającej ich działania zmierzające do uzyskania własnego mieszkania.
Przewidziana w art. 68 ust. 1 u.g.n. możliwość udzielenia bonifikaty od ceny ustalonej zgodnie z art. 67 ust. 3 stanowi istotny przywilej finansowy nabywcy lokalu. Bonifikata jest przy tym wyjątkiem od zasady sprzedaży lokalu za cenę odpowiadającą jego wartości rynkowej (sygn. akt III CZP 4-12, Sąd Najwyższy).
W innym orzeczeniu Sąd Najwyższy podkreślił, że w art. 68 u.g.n. przewidziano wiele wyjątków od tej zasady ustalania ceny zbywanej nieruchomości, które w ocenie ustawodawcy, usprawiedliwiają zastosowanie przywileju w postaci udzielenia bonifikaty cenowej. Jednym z tych wyjątków jest sprzedaż nieruchomości jako lokalu mieszkalnego (art. 67 ust. 1 pkt 7), na której tle powstało rozpoznawane zagadnienie prawne (uchwała składu siedmiu sędziów z dnia 11 kwietnia 2008 r., sygn. akt III CZP 130/07). W orzecznictwie podkreśla się, że ratio legis tego przepisu polega na ułatwieniu zakupu lokalu przez najemcę, dla którego lokal ten stanowi centrum życiowe, a najemca uzyskuje w ten sposób stabilne zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych. Realizacja tego celu następuje przez udzielenie nabywcy – dotychczasowemu najemcy lokalu – upustu cenowego (bonifikaty) na sprzedawany lokal, przy czym trzeba podkreślić, że stosowane tą drogą obniżki cen są bardzo radykalne. Oznacza to, że w ten sposób dochodzi do przyznania kupującemu znacznego przywileju finansowego i pomocy ze środków publicznych. Ustawodawca, chcąc zapewnić, żeby pomoc ta była wykorzystywana zgodnie z przeznaczeniem, przewidział okres karencji (początkowo 10 lat, a później – 5 lat), w którym możliwe jest dochodzenie zwrotu udzielonej bonifikaty, jeżeli nabywca zbył lub wykorzystał lokal na cel inny niż mieszkalny, z zastrzeżeniem, że nie dotyczy to zbycia na rzecz osoby bliskiej.
W świetle poglądów orzecznictwa zaprezentowanego powyżej nie ulega wątpliwości, że uzasadnieniem sprzedaży lokalu mieszkalnego, jest umożliwienie nabywcy zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych, uzyskanie własnego mieszkania i stworzenia w nim centrum życiowego.
Fakt skoncentrowania centrum życiowego gdzie indziej może być podstawą do żądania zwrotu bonifikaty.
Marek i mieszkanie rodziców
Marek wykupił od gminy mieszkanie komunalne z 90% bonifikatą, w którym mieszkał z rodzicami. Po trzech latach przeprowadził się do wynajmowanego mieszkania bliżej pracy, ale jego rodzice nadal zamieszkują wykupiony lokal i regularnie opłacają wszystkie rachunki. Choć formalnie nie sprzedał lokalu ani nie przeznaczył go na cele inne niż mieszkaniowe, gmina zakwestionowała brak jego centrum życiowego w lokalu.
Anna i nowy partner
Anna, po wykupie mieszkania z bonifikatą, przeprowadziła się do partnera, z którym planowała wspólne życie. Mimo że formalnie pozostawała właścicielką mieszkania, przez kilka lat w lokalu mieszkała jej siostra. Gdy Anna wystąpiła o wykreślenie hipoteki z księgi wieczystej, gmina odmówiła, powołując się na brak zgodności z celem mieszkaniowym wskazanym przy bonifikacie.
Tomasz i inwestycja w przyszłość
Tomasz wykupił lokal z dużą zniżką, lecz po dwóch latach wyjechał do innego miasta za pracą. Mieszkanie stało puste, a opłaty pokrywał jego brat. Tomasz planował wrócić po kilku latach, traktując nieruchomość jako zabezpieczenie. W międzyczasie gmina wystąpiła o zwrot bonifikaty, uznając, że lokal nie służył już celom mieszkaniowym nabywcy.
Wyprowadzka z mieszkania wykupionego od gminy z bonifikatą, nawet bez jego sprzedaży, może prowadzić do żądania zwrotu bonifikaty, jeśli nowe miejsce zamieszkania właściciela wskazuje na zmianę centrum życiowego. Kluczowe znaczenie ma nie tylko cel mieszkaniowy samego lokalu, ale i to, czy właściciel faktycznie z niego korzysta. Przepisy nie wymagają, by w razie zakupu nowego lokalu tworzyć w nim centrum życiowe, ale orzecznictwo często ocenia realne wykorzystanie nieruchomości. Wątpliwości co do zamieszkiwania, opłat czy przeznaczenia lokalu mogą skutkować odmową wykreślenia hipoteki lub żądaniem zwrotu udzielonej bonifikaty.
Potrzebujesz pomocy w sprawach mieszkaniowych? Skorzystaj z naszych porad prawnych online – szybko, wygodnie i bez wychodzenia z domu. Nasi prawnicy pomogą Ci zrozumieć przepisy, ocenić ryzyko zwrotu bonifikaty oraz przygotować pisma do urzędów czy sądów. Zadaj pytanie, opisz swoją sytuację i otrzymaj konkretną odpowiedź prawną dostosowaną do Twojej sprawy.
1. Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami - Dz.U. 1997 nr 115 poz. 741
2. Uchwała składu siedmiu sędziów z dnia 11 kwietnia 2008 r., sygn. akt III CZP 130/07
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
O autorze: Izabela Nowacka-Marzeion
Magister prawa, absolwentka Wydziału Prawa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Doświadczenie zdobyła w ogólnopolskiej sieci kancelarii prawniczych, po czym podjęła samodzielną praktykę. Specjalizuje się w prawie cywilnym, rodzinnym, pracy oraz ubezpieczeń społecznych. Posiada bogate doświadczenie w procedurach administracyjnych, prawem budowlanym oraz postępowaniach cywilnych. Prywatnie interesuje się sukcesją i planowaniem spadkowym oraz zabezpieczeniem firm.
Zapytaj prawnika