Przeniesienie własności nieruchomości w rodzinie a podatek

Rozporządzanie własnością w częściach ułamkowych

Zakładam, że wspomniana współwłasność to własność w częściach ułamkowych uregulowana przez art. 195 i n. Kodeksu cywilnego (K.c.). Jest to o tyle istotne, że zgodnie z art. 198 K.c. – każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Co innego gdyby przedmiotowa nieruchomość była objęta wspólnością spadkową (została nabyta przez Pani mamę i ciotkę na podstawie dziedziczenia po ich rodzicach).

Wprawdzie stosownie do art. 1035 K.c. – jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.

Zobacz też: Ile trwa przepisanie działki

Przeniesienie prawa do udziału w nieruchomości

Jednak już art. 1036 K.c. – przewiduje, że spadkobierca może za zgodą pozostałych spadkobierców rozporządzić udziałem w przedmiocie należącym do spadku. W braku zgody któregokolwiek z pozostałych spadkobierców rozporządzenie jest bezskuteczne o tyle, o ile naruszałoby uprawnienia przysługujące temu spadkobiercy na podstawie przepisów o dziale spadku.

Pani wspomina o współwłasności w częściach ułamkowych, stąd przyjmuję, że zbycie udziału w nieruchomości przez ciotkę na rzecz kogokolwiek jest możliwa bez żadnych ograniczeń. Niezależnie jednak od tego, czy mamy do czynienia z umową darowizny, czy też umową sprzedaży, zawsze ta czynność dla swej ważności wymaga formy aktu notarialnego.

Zgodnie bowiem z art. 158 K.c. – umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

Tak więc forma aktu notarialnego jest wymagana zarówno dla umowy zobowiązującej do przeniesienia własności nieruchomości, jak i umowy rozporządzającej – wywołującej skutek rzeczowy w postaci przejścia własności nieruchomości na nabywcę.

Obie te czynności prawne, dokonane bez zachowania wymaganej formy, są w zasadzie nieważne (art. 73 § 2 K.c.). Forma aktu notarialnego jest formą ad solemnitatem (zastrzeżoną pod rygorem nieważności). Umowa przenosząca własność, która została zawarta w celu wykonania istniejącego zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości, jest więc przyczynową (kazualną) w znaczeniu materialnym i formalnym. Jej ważność zależy bowiem nie tylko od istnienia niewadliwej przyczyny, ale także od jej wymienienia w akcie notarialnym, zawierającym umowę przenoszącą własność nieruchomości. Zasada przyczynowości w znaczeniu formalnym nie ma zastosowania w odniesieniu do przeniesienia własności rzeczy ruchomych.

Co do formy czynności, nie ma znaczenia, czy mamy do czynienia z darowizną, czy też sprzedażą, decydujący w tym przypadku jest przedmiot umowy – nieruchomość lub jej ułamkowa część.

Przeczytaj też: Czy współwłaściciel może przepisać swoją część

Opłaty notarialne za sporządzenie umowy przeniesienia własności nieruchomości

Notariusz więc od tej czynności zażąda zapłaty taksy notarialnej liczonej od wartości przedmiotu czynności notarialnej (w przypadku darowizny – od wartości rynkowej przedmiotu darowizny). Taksa określona jest widełkowo w następujący sposób:

• do 3000 zł – 100 zł
• powyżej 3000 zł do 10 000 zł – 100 zł + 3% od nadwyżki powyżej 3000 zł
• powyżej 10 000 zł do 30 000 zł – 310 zł + 2% od nadwyżki powyżej 10 000 zł
• powyżej 30 000 zł do 60 000 zł – 710 zł + 1% od nadwyżki powyżej 30 000 zł
• powyżej 60 000 zł do 1 000 000 zł – 1010 zł + 0,4% od nadwyżki powyżej 60 000 zł
• powyżej 1 000 000 zł do 2 000 000 zł – 4770 zł + 0,2% od nadwyżki ponad 1 000 000 zł
• powyżej 2 000 000 zł – 6770 zł + 0,25% od nadwyżki powyżej 2 000 000 nie więcej niż 10 000 zł, a w przypadku czynności dokonywanych pomiędzy osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn nie więcej niż 7500 zł.

Do powyższych kwot należy doliczyć 23% VAT.

Zobacz również: Kupno działki przez dwie osoby

Podatek od czynności cywilnoprawnych

Dodatkowo w przypadku sprzedaży zapłaci Pani jako kupujący podatek od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Według art. 7 ust. 1 pkt 1 lit a) – stawki podatku wynoszą od umowy sprzedaży nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%.

Według art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy – podstawę opodatkowania stanowi przy umowie sprzedaży – wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.

Czy darowizna na rzecz siostrzenicy będzie zwolniona od podatku?

Co do zasady, darowizna na Pani rzecz, czyli siostrzenicy darczyńcy, również nie będzie zwolniona z podatku od darowizny. Zwolnienie takie pod pewnymi warunkami obowiązuje bowiem jedynie na podstawie art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (dalej: ustawa od darowizny) wobec nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę.

Pani jako zstępna rodzeństwa wchodzi do tzw. II grupy podatkowej, do której zaliczają się właśnie zstępni rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępni i małżonkowie pasierbów, małżonkowie rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonkowie rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych.

Druga grupa podatkowa - jak obliczyć wysokość podatku od darowizny?

Podatek od nabywców zaliczonych do II grupy podatkowej liczony jest w następujący sposób:

• do kwoty 10 278 zł – 7%
• ponad 10 278 do 20 556 – 719 zł 50 gr i 9% od nadwyżki ponad 10 278 zł
• ponad 20 556 – 1644 zł 50 gr i 12% od nadwyżki ponad 20 556 zł.

Podatek jest liczony od kwoty ponad tzw. kwotę wolną. Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy od darowizny – opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 7276 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 przedmiotowej ustawy – wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych – w wysokości tych wkładów.

Na podstawie powyższego może Pani policzyć, jakie czekają Panią koszty.

Sugeruję więc najpierw darowiznę na rzecz Pani mamy, a następnie, nawet w tej samej czynności notarialnej, dalszą darowiznę na Pani rzecz, wtedy koszty notarialne mogą zostać podwojone (trzeba porozmawiać z notariuszem, jak traktuje taką umowę), jednak uniknie Pani podatku od darowizny przedmiotowej nieruchomości.

Jeden akt notarialny obejmujący kilka darowizn

Potwierdza to interpretacja Izby Skarbowej, która stwierdza, że notariusz może sporządzić jeden akt notarialny obejmujący kilka darowizn tej samej rzeczy między członkami rodziny. Pozwoli im to uniknąć podatku od darowizny.

Tak wynika z interpretacji indywidualnej wydanej 19 lutego 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (IPTPB2/436-128/13-4/KK). Chodziło o przepływ majątku między wujem a siostrzenicą. Wuj chciał przekazać córce siostry udział w mieszkaniu, które wraz z siostrą dostał w spadku po rodzicach.

Jednak w przypadku darowizny między wujkiem a siostrzenicą obdarowana, jako osoba z II grupy podatkowej, musiałaby zapłacić spory podatek od wartości darowizny. Notariusz zaproponował rozwiązanie tego problemu, a mianowicie dwie darowizny: od wuja dla jego siostry, a następnie od siostry dla jej córki.

Obie darowizny korzystałyby z preferencji przewidzianej w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z tym przepisem nie trzeba płacić podatku od nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, jeżeli obdarowany jest dla darczyńcy małżonkiem, zstępnym (dzieckiem, wnukiem, prawnukiem itd.), wstępnym (matką, ojcem, dziadkiem, babcią, pradziadkiem itd.), pasierbem, bratem, siostrą, ojczymem lub macochą.

Była tylko jedna wątpliwość: czy obu darowizn można dokonać równocześnie, w jednym akcie notarialnym i bez konieczności przedkładania przy umowie darowizny zawieranej między matką a córką zaświadczenia organu podatkowego potwierdzającego, że nabycie darowizny od brata jest zwolnione od podatku.

Wymóg przedłożenia notariuszowi takiego zaświadczenia stawia art. 19 ust. 6 ustawy o darowiznach. Na uzyskanie dokumentu potrzebny byłby czas, a to uniemożliwiłoby równoczesne dokonanie obu darowizn. Fiskus zgodził się ze stanowiskiem przedstawionym przez wnioskodawcę: nie ma obowiązku przedkładania zaświadczenia organu podatkowego, o którym mowa w art. 19 ust. 6 ustawy. Przepis ten nie dotyczy bowiem sytuacji, gdy jednym aktem notarialnym objęte są dwie umowy darowizny dotyczące tego samego przedmiotu, polegające na tym, że osoba A daruje udział w nieruchomości osobie B, a następnie osoba B daruje całą nieruchomość osobie, a jednocześnie osoby A i B należą do grupy osób uprawnionych do całkowitego zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 4a.

Dla porządku wskazuję jedynie, że interpretacja indywidualna nie jest wiążąca w innych podobnych sprawach. W praktyce jednak – dla uzasadnienia swojego stanowiska – można powołać się na jej postanowienia.

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.